Hoe fijn zou het zijn als je dat rotgevoel zo maar zou kunnen uitschakelen en als een blij iemand met een grote glimlach verder kan leven? Probeer deze zes stappen eens uit en laat je verrassen wat het met jou doet!
1) Het gevoel is er niet zo maar, dat heeft een reden. Hier heel erg tegen vechten wordt er vaak niet beter op. Meer (negatieve) gedachten die volgen en je bent nog verder van huis. Dus …. erken jouw gevoel, het is er, geef er aan toe.
2) Aan jouw rotgevoel geef jij een reden en/of een oordeel. Je vindt er in ieder geval van alles van; stom, het mag er niet zijn, niet prettig, niet welkom, waar komt het door, ga weg, etc. etc. STOP STOP STOP! Ook hier, het zijn gedachten. Heet je gedachten welkom en vind hier ook niet te veel van. Jouw gedachten ben jij niet!
3) Sta even stil bij jezelf. Waar zit je ademhaling? Als deze hoog zit, probeer of je jouw ademhaling kunt verlagen naar je onderbuik. Ga ontspannen liggen met je handen op je onderbuik. Ogen dicht en scan je lichaam eens. Waar plopt wat op? Ook hier …. zonder oordeel scan je alles. Waar zit spanning? Laat dat los. Geef iedere plek in jouw lichaam aandacht en zeg tegen je jezelf dat dit gevoel, met eventueel een emotie, er mag zijn. En probeer om bij iedere ademhaling dit te voelen tot in je onderbuik. En langzaam adem je weer uit.
4) En als je daar zo ligt dan stel je jezelf de vraag: Wat wil ik nu? Waar heb ik behoefte aan? Wat is goed voor mij? Alleen jij kunt voor jezelf zorgen. Niemand anders neemt dat rotgevoel bij jou weg.
5) In iedere zin waar moeten in voorkomt, vervang je door wil. “Ik moet nu echt aan mezelf gaan werken” of “ik wil nu echt aan mezelf gaan werken”. Zeg dit maar eens tegen jezelf. Bij de eerste zin komt bij mij gelijk de vraag op: van wie moet jij dat dan? Bij de tweede zin komt het vanuit jou. Probeer het maar eens en voel wat het verschil is.
6) Accepteer wat er is, wat je voelt en wat je denkt. Wees eens liever voor jezelf. Geef een grote glimlach naar wat er is. Misschien heeft het je iets te zeggen. Snap je het gevoel niet, laat het dan om het te willen begrijpen. Als het betekenisvol is, dan wordt het je wel duidelijk. Echt waar.
Ja, ik realiseer me heel erg goed dat dit niet voor iedereen zo makkelijk is om toe te passen en klinkt het als makkelijk praten. De één kan dit makkelijker dan de andere. De bereidheid hebben om aandacht, échte aandacht, voor jezelf te gunnen en te nemen. Dat is belangrijk. Het vergt tijd en oefening.
Lukt het jou vervolgens toch niet om zelf die stap(pen) te zetten, dan wil ik jou hierin graag begeleiden.
Het mooiste wat je kunt worden is jei
