Januari is al weer bijna voorbij en voor mij is dat meestal niet de fijnste maand. Gewoon ff futloos, moe, een soort van roes waarin ik zit, wel wetende wat ik zou moeten doen en toch komt er niet uit wat ik in mijn hoofd heb om te gaan doen. Morgen denk ik dan … Dan ga ik er echt aan beginnen. Als je dat maar iedere dag denkt komt die morgen steeds weer opnieuw voorbij. Maar je komt geen stap verder.

Grappig, mijn cliënten kan ik precies het inzicht geven wat ze moeten doen om zichzelf weer op te pakken en zelf doe je dan even het tegenovergestelde. Ik ben “gewoon” gaan doen wat mij te doen stond. Uit die cirkel stappen …. meer gaan wandelen en bewegen / bewust genieten van dat kopje koffie / bovenaan de stapel begonnen die op mijn bureau lag / opruimen wat mijn hoofd weer leeg en rustig maakt / mijn netwerk weer aangeboord en daar ga ik weer!

Het is zo ontzettend waar …. Als je geen energie uitstraalt krijg je gewoonweg niets terug, cliënten blijven weg en er komt verder niets op je pad. Maar als je die slag weer te pakken hebt dan lijkt het wel of het vanzelf weer stroomt!! Reacties, afspraken die worden gemaakt, positief gevoel en energie! Het blijkt maar weer … Alles begint bij jezelf!

Laat die langere dagen maar komen, het lentezonnetje, de blaadjes die straks weer aan de bomen komen én de vogeltjes die je ’s morgens weer hoort als je wakker wordt! Alleen de gedachte al maakt mij nog meer vrolijk. Ik ben er weer!

Herken jij dit ook? Hoe pak jij je weer op?

 

Het mooiste wat je kunt worden is jei